Onder enorme belangstelling heeft donderdag 25 januari de afscheidsplechtigheid van onze voorzitter Ton Versnel plaatsgevonden.
Het bestuur is trots dat een groot deel van onze leden bij het afscheid aanwezig was.
Er werden in verschillende toespraken mooie herinneringen opgehaald en uiting gegeven aan het gemis van Ton als vader, broer, collega , vriend, scheidsrechter, rapporteur, waarnemer BV, coach, voorzitter maar vooral als mooi en goed mens.
Er was ook mooie muziek. Het “you never walk alone” zal voor altijd een andere lading hebben.
Namens de SDV heeft Cor Romijn gesproken. Hieronder de tekst van de toespraak.
Beste Marjan, Sanne, Martijn ,Bas, Tim, Denise, familie vrienden en overige belangstellenden.
Als scheidsrechter snelde zijn goede reputatie voor hem uit maar ik heb Ton echt leren kennen tijdens onze SO 1 opleiding. We waren allebei gepromoveerd naar groep 1 , Ton in de zaterdag en ik in de zondag en moesten samen deze opleiding gaan volgen. Het was toen 2005.
Tijdens de ritten naar Zeist en het verblijf daar hebben we elkaar beter leren kennen. We kwamen er al gauw achter dat we hetzelfde type no nonsense, streng maar rechtvaardig type scheidsrechters waren en dachten over veel dingen hetzelfde.
Later toen de Dordtse en Zwijndrechtse scheidsrechtersvereniging samen gingen was de bestuurssamenstelling dan ook geen moeilijk proces .
Ik heb als vice voorzitter dan ook alle jaren dat Ton voorzitter was een makkie gehad want hij nam graag alles zelf ter hand.
Ton heeft als een echte verbinder leiding gegeven aan de SVD en er voor gezorgd dat de vereniging floreerde en staat waar ze nu staat .
Ton wist al geen ander conflicten binnen de vereniging te beslechten , sponsors binnen te halen , nieuwe leden te werven en vooral het luisterende oor te zijn voor alle leden.
Met zijn onschatbare kennis van de voetbal arbitrage als scheidsrechter maar ook als rapporteur en coach wist hij altijd wel een oplossing hoe de zaken aan te pakken die hem werden voorgelegd .
Ton kon ook onvermoeibaar vertellen over allerlei zaken die hij had meegemaakt en vooral ook hoe hij de zaken oploste. Hij was daarmee een grote inspiratie voor de leden die nog stappen wilden maken in hun carriere. Hij was, terecht, trots op het feit dat hij een aantal leden heeft kunnen aanbrengen als rapporteur betaald voetbal.
Voor al deze inspanningen werd hij beloond met de onderscheiding scheidsrechter van verdienste door de KNVB en het erelidmaatschap van de SVD.
Wij als mede bestuursleden bewonderde ook vooral Ton zijn vastberadenheid , strijdlust en vooral zijn realisme om zaken waar hij voor stond voor elkaar te krijgen . Dit zal ons nog lang inspireren.
De voornoemde eigenschappen toonde Ton ook tijdens zijn ziekteproces maar dit kon helaas niet voorkomen dat we hier met zijn allen aanwezig zijn.
We hebben in oktober nog een indringend gesprek gehad over de opvolging van zijn voorzitterschap omdat toen al duidelijk was dat zijn situatie niet meer zou verbeteren.
Hij wilde er zeker van zijn dat ‘zijn’ cluppie in goede handen zou zijn en heeft ook met mijn collega bestuurders en potentiële kandidaten gesprekken gevoerd.
Het ging hierna snel bergafwaarts en kregen wij al snel het onvermijdelijke nieuws.
Ton , ik en ik denk dat ik ook voor vele anderen mag spreken, ik vond het een voorrecht je gekend te hebben als mens , scheidsrechter , bestuurder maar vooral als vriend.
Ik wens een ieder maar vooral Marjan, Sanne en Tim en jullie naasten heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
